1زمینه و هدف: تعیین مقادیر مرجع تشخیصی (DRLs) برای شاخص های پرتودهی، راه کاری مؤثر به منظور کاهش مواجهه غیرضروری بیماران با پرتوهای یون ساز در روش های مختلف تصویربرداری است. این مطالعه با هدف اندازه گیری دز سطحی (DAP) و تعیین مقادیر مرجع تشخیصی موضعی (Local DRLs) در آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی قلبی انجام شد. روش ها: در این مطالعه مقطعی، 86 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1398 مورد بررسی قرار گرفتند. دز سطحی (DAP) با استفاده از یک  DAPمتر (مدل 77334 شرکت PTW آلمان) ثبت گردید. اطلاعات دموگرافیک، نوع آزمون، مدت زمان فلوروسکوپی و سایر متغیرها جمع آوری شد. مقادیر میانگین و میانه DAP به عنوان مقادیر مرجع تشخیصی موضعی در نظر گرفته شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تی مستقل انجام گرفت. یافته ها: مقادیر DAP در محدوده 8/45 تا 69/59 برای آنژیوگرافی و 3/52 تا 164/52 گری در سانتی متر مربع برای آنژیوپلاستی به دست آمد. مقادیر مرجع تشخیصی موضعی (میانه DAP) برای آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی به ترتیب 20/2 و 43/5 گری در سانتی متر مربع تعیین شد. نتیجه گیری: مقادیر مرجع تشخیصی موضعی به دست آمده در این مطالعه برای هر دو آزمون، پایین تر از مقادیر گزارش شده در مطالعات مشابه بود. این نتیجه می تواند نشان دهنده بهینه بودن تکنیک های پرتودهی و رعایت اصل بهینه سازی (ALARA) در مرکز مورد مطالعه باشد.

یکی از چالش هایی که بهره برداری رآکتور تحقیقاتی تهران با آن روبه رو است، جابه جایی و مدیریت سوخت های مصرف شده این رآکتور است. برای تخمین مخاطرات و همچنین در نظر گرفتن تمهیدات لازم، بایستی از دز مجتمع های سوخت در هوا، قبل از جابه جایی آنها، آگاهی داشت. نظر به شدت پرتوزایی سوخت های مصرف شده و درنتیجه آن آهنگ دز بالای آنها، امکان اندازه گیری آهنگ دز این سوخت ها در هوا به صورت مستقیم وجود ندارد. از این رو ابتدا بایستی در داخل آب استخر رآکتور آهنگ دز اندازه گیری شود و سپس با دانستن ضریب تبدیل آهنگ دز از آب به هوا، مقدار آن را در هوا تخمین زد. در این پژوهش، ضریب تبدیل دز از آب به هوا برای پرتوهای گامای گسیل شده از سوخت های مصرف شده رآکتور تحقیقاتی تهران از آزمایش با چشمه Fission Molly و همچنین از شبیه سازی مونت کارلو با استفاده از کد MCNP، تخمین زده شده است. نتایج به دست آمده از روش های فوق با یکدیگر تطابق نسبتاً خوبی را نشان می دهند.

سال های اخیر، منابع تولید پراکنده، با توجه به دستاوردهای فراوانشان، به بخش جدانشدنی و بااهمیت در شبکه های قدرت امروزی تبدیل شده اند. بهود تنظیم ولتاژ شبکه، کمک به شرایط اوج مصرف و کاهش بارگذاری خطوط انتقال و ترانسفورماتورهای قدرت، بهره مندی از انرژی های تجدیدپذیر و کاهش آلایندگی محیط زیست ازجمله دلایل رشد و توسعه منابع تولید پراکنده اند. در مقابل مزیت های این منابع برای شبکه، افزایش حضور منابع تولید پراکنده، چالش های جدیدی برای شبکه های قدرت فراهم کرده است. از مهم ترین مشکلات ایجادشده، تاثیر بر عملکرد سیستم حفاظتی شبکه است. ساختار حفاظتی سنتی شبکه ها با تاثیر از حضور منابع تولید پراکنده، دچار اختلال می شود و عملکرد نادرستی خواهد داشت. در این مقاله با بهره گیری از الگوریتم کنترل خطی هوشمند جدید، به بازیابی هماهنگی حفاظتی اقدام شده است. روش پیشنهادی با تنظیم ضریب جریانی رله اضافه جریان، سبب اصلاح منحنی مشخصه حفاظتی سیستم حفاظتی می شود. براساس استراتژی پیشنهادی، کنترل مطابق با منحنی های متداول رله های اضافه جریان است و از استاندارهای مربوط به آنها پیروی می کند. برای این منظور، با استفاده از یک بلوک کنترلی افتی جدید و نمونه برداری از کمیت جریان رله اضافه جریان به صورت محلی با جریان تنظیمی روی رله بازیابی شده، عملکرد سیستم حفاظتی حفظ می شود. استراتژی پیشنهادی روی دو ریزشبکه واقعی مجزا در منطقه اصفهان، با نرم افزار ETAP، تست و ارزیابی شده است. نتایج ارائه شده بیان کننده توانایی روش پیشنهادی در حفظ هماهنگی حفاظتی در ریزشبکه های با ضریب نفوذ بالای منابع تولید پراکنده خواهد بود.

رشد سریع منابع تولید پراکنده در شبکه های توزیع منجربه ایجاد چالش های جدیدی در هماهنگی حفاظتی رله های اضافه جریان شده است. تاکنون، روش های تطبیقی مختلفی به منظور حل مشکل ناهماهنگی منابع تولید پراکنده ارائه شده است، اما با این وجود، ضریب نفوذ غیرقابل پیش بینی منابع DG نصب شده، اهمیت یک روش مستقل از ضریب نفوذ را برجسته می کند. این مطالعه یک راه کار آفلاین، سریع، عملیاتی و ارزان قیمت را ارائه می دهد که هماهنگی حفاظتی را در هر ضریب نفوذ و مکان منابع DG تضمین می کند. به این منظور، در ابتدا، در ضریب نفوذها و مکان های مختلف منابع DG، عمل کرد سیستم حفاظتی سنتی موردمطالعه قرار می گیرد که بدترین حالات ناهماهنگی مشخص شود. سپس، باتوجه به استانداردهای رله ها، منحنی مشخصه حفاظت پشتیبان به نحوی اصلاح می گردد که بتواند هماهنگی را در بدترین حالات حفظ کند. راه کار پیشنهادی برروی یک شبکه توزیع که به تعداد زیادی DG مجهز است، اعمال شده است. نتایج با موفقیت کارایی روش پیشنهادی را اثبات می کند. این حقیقت این روش را یک گزینه جذاب برای شبکه های توزیع همراه با منابع DG می کند.